ترجمه مکالمه درس اول کتاب زبان انگلیسی دوازدهم با خلاصه و فیلم آموزش

آموزش تصویری ، ویدیوی و ترجمه درس اول کتاب دوازدهم.

از آنجایی که تلفظ های برخی از مدرسان زبان انگلیسی صحیح نیست، ویدیو آموزش مکالمه انگلیسی این درس را نیز آماده کرده ام که از لینک زیر می‌توانید مشاهده کنید.

https://www.aparat.com/v/AWmUy

لغات و گرامر این کانورسیشن برای کنکور زبان انگلیسی و آیلتس خیلی مهم هستند.

• من فاضل احمدزاده هستم مدرس دوره های پیشرفته آموزش زبان انگلیسی.
• ارتباط فقط از طریق تلگرام و واتس اپ

ترجمه و آموزش مکالمه درس اول زبان دوازدهم صفحه 19

Sara has been in the Children’s Medical Center for a week. She has caught a terrible flu. The doctor told her to stay there to get better. There is a photograph of an old man on the wall. While the nurse is taking her temperature, they start talking.

سارا یک هفته است که در مرکز درمانی کودکان حضور دارد. او آنفلوآنزا خیلی بدی گرفته است. دکتر به او گفته که در مرکز درمانی بماند تا بهتر شود. (یهو نویسنده کتاب رفته سراغ عکس یک مرد پیر روی دیوار، خیلی بی مقدمه!) عکس یک پیر مرد روی دیوار است. درحالی که پرستار تب سارا را می گیرد، آنها شروع به صحبت می کنند. (و داستان شروع می شود!)

Sara: Excuse me, who is that man in the picture?

سارا: ببخشید، اون مرده توی عکس کیه؟

Nurse: Oh, don’t you know him? Have you ever heard of Dr. Mohammad Gharib?

پرستار: اوه، نمیشناسیش؟ تا بحال اسم دکتر قریب رو شنیدی؟

Sara: I guess I have only seen his name in my English book, but I’m not sure about it.

سارا: فکر می کنم فقط اسمش رو توی کتاب انگلیسیم دیدم، اما مطمئن نیستم.

Nurse: Dr. Gharib was a famous physician.

پرستار: دکتر قریب یک پزشک مشهور بود.

Sara: Oh,… can you tell me a little about his life?

سارا: اوه، میتونی یخورده در مورد زندگیش بهم بگی؟

Nurse: Dr. Gharib was born in Tehran in 1288. After receiving his diploma, he went abroad to study medicine. In 1316 he became a physician and then came back to his homeland. In 1347 this center was founded by Dr. Gharib and one of his close friends.

پرستار: دکتر قریب در تهران و در سال 1288 بدنیا آمد. بعد از گرفتن دیپلم، رفت خارج تا پزشکی بخونه. در سال 1316، یک پزشک شد و بعد به سرزمینش برگشت. در سال 1347، این مرکز توسط دکتر قریب و یکی از نزدیک ترین دوستانش تاسیس شد.

Sara: Really? I didn’t know that.

سارا: واقعا؟ من نمی دونستم. (خب از اول که گفته بودی نمی دونم!)

Nurse: Dr. Gharib was also a generous man. He spared no pains to cure sick children. He was very friendly and helpful to poor families. Not surprisingly, he was regarded as a dedicated physician.

پرستار: دکتر قریب یک مرد بخشنده و سخاوتمند هم بود. او از هیچ تلاشی برای درمان کودکان مریض مضایقه نمی کرد. او در مورد خانواده های فقیر خیلی خوش برخورد و مفید بود. جای تعجب نیست که او به عنوان یک پزشک فداکار در نظر گرفته می شد.

Sara: It’s a pity! I didn’t know such a great man.

حیف! من همچین مرد بزرگی رو نمی شناختم.

Nurse: He was known as a distinguished university professor, too. The first Persian textbook on children’s diseases was written by him. He taught medicine to thousands of students.

او همچنین به عنوان استاد برجسته دانشگاه شناخته می شد. اولین کتاب فارسی در مورد بیماریهای کودکان توسط وی نوشته شد. او به هزاران دانشجو پزشکی آموزش داد.

Sara: Oh, what a great man he was!

اوه! عجب مرد بزرگی بود.

Nurse: By the way, it might be interesting to know that your physician was one of Dr. Gharib’s students!

راستی، ممکنه جالب باشه که بدونی دکترت یکی از شاگردان دکتر قریب هست.

Sara: Really?! That’s interesting!

واقعا!؟ خیلی جالبه!

خلاصه کانورشین درس اول زبان دوازدهم

Sara is sick and she is staying in a children’s medical center. One day when her nurse is in the room, a picture of an old man on the wall grabs her attention. She asks her nurse about the old man and the nurse, who is surprised a little, calmy tells the story of him. She says that this old man is Dr. Gharib who devoted his life for curing children. In the end, Sara will be happy to know about this great Iranian physician.

برای تقویت زبان انگلیسی کاربردی، به سایت دوست انگلیسی مراجعه کنید.

مطلب مرتبط: ترجمه ریدینگ درس اول زبان دوازدهم